ما چون ز دری پای كشيديم ، كشيديم
اميد ز هر كس كه بريديم ، بريديم
دل نيست كبوتر كه چو برخاست نشيند
از گوشه بامی كه پريديم ، پريديم
رم دادن صيد خود از آغاز غلط بود
حالا كه رماندی و رميديم ، رميديم
كوی تو كه باغ ارم و روضه خلد است
انگار كه ديديم ، نديديم ، نديديم
صد باغ بهار است وصلای گل و گلشن
گر ميوه يك باغ نچيديم ، نچيديم
سر تا به قدم تيغ دعاييم و تو غافل
هان واقف دم باش رسيديم ، رسيديم
وحشی سبب دوری و اين قسم سخنها
آن نيست كه ما هم نشنيديم ، شنيديم
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در یک شنبه 6 شهريور 1390برچسب:,ساعت
21:27 توسط علی نيکنام| نظر بدهيد |
| Design By : Night Melody |
سلام ، خداحافظ ،
چيزی تازه اگر يافتيد ، بر اين دو اضافه كنيد
بلكه ، باز شود اين در گم شده بر ديوار...
